Deedry en Roy
Deedry en Roy konden het al snel goed met elkaar vinden. Er werd wat af gegiecheld, zeker tijdens hun gezellige citytrip naar Ljubljana. Toch bleef lange tijd de vraag: zou de echte vonk ooit echt overslaan? Tijdens de reünie wordt duidelijk dat het antwoord volmondig ‘ja’ is, wanneer ze hand in hand verschijnen. “Ik heb lang gedacht: wat moet hij met mij?” bekent Deedry eerlijk. Roy knikt: “Ik wilde sneller dan Deedry durfde. Maar ik begreep haar wel, je wilt gewoon niet gekwetst worden.” Het stel brengt nu veel meer tijd samen door en kijkt hoopvol naar de toekomst. “We hebben het gewoon fijn samen,” zegt Deedry. Roy glimlacht: “Ik ben altijd blij om haar te zien. Ik hoop dat we dit samen verder mogen opbouwen.”
Julius en Kylie
Vol goede hoop vertrokken Julius en Kylie samen op citytrip. “In het begin ging het echt goed,” vertelt Julius. “Maar uiteindelijk bleken onze karakters toch te verschillend.” Hoewel het contact verwaterde, kijkt hij positief terug op het avontuur. “Ik bleef mezelf, maar had gehoopt dat het wat natuurlijker zou verlopen. Toch was het een mooie ervaring die ik niet had willen missen.”
Roel en Simone
Roel beleefde een moeizaam avontuur in Boer zoekt vrouw. De klik met Karin bleef uit, en ook met logé Simone ontstond geen relatie, al groeide er wel een bijzondere vriendschap. “Het deed pijn dat het zo liep, maar uiteindelijk heeft het me veel gebracht,” zegt hij. “Ik heb meer zelfvertrouwen gekregen. Ik ben misschien rustig, maar zeker niet minder dan een ander.”
Martijn en Ciska
Tijdens hun citytrip naar Sevilla sloeg de vonk al snel over. Kort daarna vertrok Ciska voor een lange reis door Nieuw-Zeeland, maar ondanks de afstand bleek hun band gelukkig sterk genoeg. “Er is rust én veel humor tussen ons,” zegt Ciska. Martijn straalt: “Ik had niet verwacht iemand als haar te ontmoeten.” Samen kijken ze vol vertrouwen naar de toekomst.
John en Eileen
In de sneeuw in Lapland bloeide er iets moois tussen John en Eileen, maar terug in Nederland doofde het vuur. “Als we samen waren was het leuk, maar zonder contact verwaterde het,” zegt John. Eileen vult aan: “Mijn gevoel bleef, maar ik moest accepteren dat het er niet in zit.” Toch kijken ze met een goed gevoel terug. “Het was een unieke ervaring,” zegt John. “En ik ben blij dat ik Eileen heb leren kennen.” Eileen beaamt dat: “Geen moment spijt gehad.”
Jan en Dorien
Jan en Dorien lopen hand in hand het kasteel binnen tijdens de reünie, stralend van geluk. Jan vertelt hoe Dorien terugkeerde: “Ik zat in mijn stoel toen ik haar auto het erf zag oprijden.” Sindsdien is ze niet meer weggegaan. Trots kondigt hij aan: “We gaan trouwen.” Het raakt hem diep. Dorien voegt toe: “Bij Jan voel ik me helemaal mezelf. Zo’n liefde heb ik nog nooit ervaren.”
